Als twee kwispelende honden kijken Marcel en ik naar onze twee meiden. De pasta nog dampend op onze borden.
‘Nou meiden, vertel, hoe was het?’ begin ik.
‘Leuk,’ zegt Amber als ze een hap neemt. Nova reageert niet eens.
‘Wat was er leuk?’ vraagt Marcel.
‘Weet ik niet, gewoon, alles,’ klinkt het schouderophalend.
‘Ja maar noém dan eens iets,’ probeer ik en ik kan nog nét een gefrustreerde zucht onderdrukken.

Lees verder →