‘Mama, mag ik stukjes banaan in een bakje met rozijntjes en een vorkje?’ vraagt mijn kleuter vanachter haar tablet. Ik leg mijn telefoon weg en loop naar de keuken. Het is woensdagmiddag half drie en ik heb haar zojuist van een speelafspraakje opgehaald, waarna we een pakketje moesten halen in het winkelcentrum, waar de kleuter boos was om een unicorn-haarband die ik niet voor haar wilde kopen, wat ik uiteraard heb afgereageerd op de langzaam optrekkende automobilist voor me. Lees verder →

‘Mamaaaa?! Kom eens?!’ roept mijn kleuter voor de zoveelste keer vanuit haar slaapkamer.
‘Nee Nova, ga slapen, nu!’ roept mijn man terug, want die is er onderhand klaar mee.
‘Noof, wat is er?’ vraag ik licht geïrriteerd als ik bij haar bed sta.
‘Ik zoek Tijger,’ zegt ze over haar lievelingsknuffel van het moment. Als ik het dekbed optil blijkt Tijger gewoon onder de dekens te liggen. Maar aan haar gezichtje te zien wist ze dat zelf ook. ‘Sjonge jonge Noof, nu is het klaar hoor!’ roep ik als ik haar deur dicht trek en naar beneden loop. Lees verder →

‘Oh die is leuk Amber,’ zeg ik als mijn tiener een trui met Nirvana-opdruk uit het rek pakt.
‘Die band vind ik heel cool,’ voeg ik eraan toe. Ik detecteer een kort schrik-moment op haar gezicht gevolgd door een seconde twijfel om de trui terug te hangen, maar ze doet het niet. Wat me meevalt, want een paar weken geleden had ze Smells Like Teen Spirit nog spottend ‘een liedje uit 1888’ genoemd, toen ik het in de auto harder zette.

Lees verder →