Vanuit mijn ooghoek zie ik iets zwarts op mijn been. In een reflex en met een harde gil sla ik naar een spin die in de doorspoelende wc belandt. Mijn hartslag is in een seconde van standje meditatie naar standje tien kilometer hardlopen bij 35 graden gegaan. Ik voel me een watje én een hufter, want ik ben bang maar hij hoeft natuurlijk niet dood. Gelukkig spoelt de spin niet door, waardoor ik ‘m kan redden. Ik ren het wc-hok uit om een extra lange tak te zoeken en na veel halfslachtige pogingen wip ik de spin met een boog -begeleid door wederom een harde gil- de wc uit. Gelukkig is er naast mijn gezin, dat verderop aan het ontbijt zit, verder niemand op deze Namibische campsite, want mijn hemel wat sta ik voor lul met m’n geklungel.

Lees verder →

Mijn bloeddruk stijgt als ik naar het draaiende rondje op mijn telefoon kijk. Ik heb zojuist voor de zoveelste keer het wifi-wachtwoord ingevoerd dat ik op een A4tje bij de receptie van de campsite zag staan, maar het signaal is te zwak om ook maar een appje te kunnen lezen. Op een zeker moment zie ik bij de wifi zelfs de tekst ‘verbonden zonder internet’, wat kennelijk Afrikaans voor ‘geen internet’ is. Lees verder →