Die andere moeders

‘Waarom lach je?’ vraagt Amber nieuwsgierig als ik op mijn telefoon kijk.
‘Oh, iets van mijn werk,’ zeg ik terwijl ik snel mijn telefoon uitdruk om te voorkomen dat die aasgier ziet waar ik naar kijk. Want ik kan die hele foute -maar briljante- meme van mede-moeder S. écht niet delen met mijn negenjarige dochter.

Het is een meme zoals S. wel vaker stuurt. Op het randje, absoluut niet voor kinderogen geschikt maar wel om te gieren. We hebben veel contact via Instagram en ik ben dan altijd weer even die vijftienjarige met dat puberale gevoel voor humor. Want S. zit in een extreem grappig algoritme, en post dagelijks de meest briljante memes in haar stories, waar we dan weer hilarisch contact over hebben. Zo zorgt ze voor lucht tijdens een drukke werkdag of een hysterische woensdagmiddag. En het grappige is, aan de buitenkant is ze een keurige moeder met een huis, een man, een zoon en snoezig babymeisje. Een verantwoordelijke moeder, maar wel een die de puberale fase -gelukkig- nooit helemaal vaarwel heeft gezegd.

Net als ik én mijn andere vriendin L., waarmee ik laatst een nachtje weg was. Van tevoren gaf het idee om een nacht weg te gaan me buikpijn. Maar rationeel wist ik dat ik weer wekenlang kon teren op de energie die het me zou opleveren. Energie van praten, van delen van tips, van afblazen van stoom, maar ook van foute grappen.
L. is ook zo’n keurige moeder, maar van haar ontvang ik regelmatig teksten die in het kader van ons nette imago beter niet openbaar gemaakt kunnen worden. Al zou je van onze app-conversaties wel echt een hilarische bestseller kunnen maken. Maar dan zouden we wel moeten emigreren.

Fout of niet, de teksten en afbeeldingen van L. en S. zorgen er wel voor dat ik die verantwoordelijke, volwassen en relaxte moeder op het schoolplein ben. Want als moeder heb ik het toch echt nodig om te horen dat die andere moeders ook echt maar wat doen én dat een gevoel voor humor niet met de placenta weggegooid hoeft te worden.

Waar die meme van S. over ging? Laat maar, ik ben een keurige moeder.
En ik zie emigreren niet zo zitten.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *